Series I
The cure, for my bottled up feelings, is this cold bottle. I cling on to it. And my grasp made me feel pain...Then I cried, and I cry (repeat) until exhaustion ate me.
The cure, which I asked for more and more (repeat) made my alert eyes plummet down to the floor. And I choked at the hazy smoke - and he just said, enough is enough. For the reason...is the cure and the cure is this bottle.
Series II (Ikalawang Serye)
Sabi ng bote;
Iwanan mo na
Pero sabi ko naman:
Hindi ko kaya
Sabi ng bote (na galit na galit):
Gumising ka muna
Pero sabi ko:
Mahirap gawin, ayoko muna
Umikot-ikot ang bote sa aking paningin
(nakapamaywang ata)
Siya's naiinis sa'kin
Ilang araw..gabi ka nang umiiyak sa'kin
Ilang yelo ang tinunaw mo
Dahil sa hindi mo siya kayang iwanan,
Dahil sa ano?
Nais na ng boteng ito na magpatihulog sa sahig,
Na magpatihulog sa sahig
Nais na niyang magwala sa buwisit
Ngunit--
Mahirap gawin ang sinasabe ng bote,
Dahil sa magulong-magulo...
Dahil sa bote na 'to, nagkatama ako.
Series III
If I wore my sunglasses, I would lose my sense of direction. I wanted to drink,But my stomach churned and I say shit...I am inhaling the crusted carpet. And being worn out, just threw me away literally. No brakes, stops or halts. Just screaming...
I'm writing though, with my disheveled self...yak-scented hair, and it has to keep on going. No grammar, rules or policies. No nothing and cliche might be a part of this abundant falling story.
I'm not high, never been high. Just burnt out, totally in-gratified??? Reach me away...I was waiting for a desperate change. And you call me pathetic, 'cause I wanted that word...I don't know why I like to say, such phrases and words like a pathetic dummy...
A big gooey gummy balled into full of shit and screech...
Series IV (Ikaapat na Serye)
Buntong-hininga.
At muli, ako'y napabulong ng mura.
Malabo, unti-unting bumabalik sa dati.
Noong una, isa, dalawa, umabot sa tatlo.
Hilo na ngunit nais ituwid ang lakad,
Dahil kaya pa kitang titigan
Buntong-hininga...
Inulit pa,
At kung kaya ko,
Dahil hindi na tumitila...
Series V (Ikalimang Serye)
Nakikita mo ba ito? (bote na pawis sa lamig)
Ganito siya kalabo
Ganito rin siya kalinaw...(yelo sa bucket)
Nakikita mo ba ito? (sisig)
Ganito siya kagulo
..ako rin ata. Ganito kagulo...
Hindi ko alam, pero nag-aya ako,
Kasi gusto kong gumapang pauwi,
Parang sundalo,
Dahil nagrerebelde ako,
Pero ganito,
Ganito ako kagulo...
Series VI (Ika-anim na Serye)
Isang malutong na mura. Dahil hanggang ngayon kahit sampung beses na akong nagsipilyo at nagmumog, nalalasahan ko pa rin ang bangis ni Jose, kung si Jose nga talaga yan.
Ang tapang mo kasi, alas-dose na ng tanghali, nag-shot ka pa. Sana, kumuha ka na lang uli ng Santong Miguel.
Siguro nga, kasi nakikiramay ka lang. O sadyang, nakikisama. Haler, iniwan mo sila noon 'di ba? Saktong sakto lang ang pagkawala ko sa hulog kanina.
Pero, isang malutong na mura ulit. Hinding-hindi na talaga ako dadayo ke Jose.
Hmm, depende sa hulog.
to be continued/itutuloy
to be continued/itutuloy
No comments:
Post a Comment